خداییش 40 دقیقه مونولوگ گفتن کار هرکسی نیست! من دوستش داشتم. شکل روایت داستان خیلی خوب بود. مثل این بود که آدم نشسته باشه یه فیلم ببینه. خوبیش این بود که نصف کار گردن بیننده بود. از یه جایی به بعد مدام حواست رو باید جمع بکنی و تیکه تیکه یه پازل رو بچینی کنار همدیگه که آخر نمایش همه ی تصویر رو با هم داشته باشی.
من فقط قضیه تخم گذاشتن رو نفهمیدم :(