خداوندا.......
از آن روزی که ، آدم آفریدی !
هم از روحِ خودت ، در او د مید ی !
وَ زان ، ته ما نده ها یِ ، خاکِ آ د م ،
برا یش جفت و همسر ، آ فرید ی !
به آنها لطفِ خود ، کامل نموده .
سپس هابیل و قابیل آفریدی !
دو فرزندِ َخسِ نا
... دیدن ادامه ››
مهربان را ،
یکی را بعدِ د یگر آفرید ی !
ستم ها شد روا ، بر جا نِ مرد م .
شکم آ لوده شد ! از سیب و گندم .
قرارت چون نبوده ! قوتِ مرد م .
گُنه پشتِ گُنه آ مد ، چه ها کرد ؟!
براد ر از براد ر را ، جدا کرد .
درونِ هر دِلی ، شیطان رها شد !
پس از آن در زمین ، بس فتنه ها شد .
اگر شیطا ن نمی آمد ، چه میشد ؟
اگر او را ، تو می کشتی ، چه میشد ؟
مگر روزی که ، ا نسا ن آ فرید ی ؟
به دِلگر می ، زِ شیطا ن آ فرید ی ؟
تو کردی لطفِ خود ، بر بنده کامل .
اگر چه ما همه ، گشتیم جاهل !
تو د ا د ی عقل ، ما عا قل نگشتیم !
وَ زین نعمت ، چه بی حاصل ، گذشتیم !
خدا و ند ا تو د ا د ی ! آنچه خواهی .
ولی شیطا ن ، به جا نها ، عرضه کردی !!!،