ممنونم از رضا گوران که پس از سالها ما را با تئاتر آشتی داد.. بله تئاتر این کلمه ناب که مدتهاست معنای واقعی آن را گم کرده ایم و فقط به خیالمان آشناست...!! شب آوازهایش را می خواند کمال احترام است به بیننده.. به زیبایی.. رنگ.. موسیقی.. آوا .. قصه.. درد.. زندگی و حقیقت... سپاس فراوان از رضا گوران و تلاشش برای اینکه یادمان آورد ناب بودن را و معنای واقعی تئاتر را... یک دنیا خسته نباشید.