تعجب می کنم این نمایش چی داشت دوستان انقدر ازش تعریف کردن؟ یه سری دیالوگا و شخصیتای نامفهوم و اجرایی فاقد قصه. نکته ی مثبتش آواهایی بود که فقط توی خواندن درست ادا میشد، نمیدونم چرا حین اجرا یاد فهرست رضا ثروتی افتادم ، واقعا سر نمایش فهرست من ذره ای خسته نشدم هم قصه داشت هم در اجرا ریتم خوبی داشت، در برابر فهرست صفرم نبود.