بعد از مدت ها یک نمایش عالی دیدم .زنان هنرمند این سرزمین باز هم هنرمندانه و البته عاشقانه از رنج ها و دشواری های زندگی هم میهنانی برای ما گفتند که شاید ما هیچگاه از انها با خبر نبوده باشیم .نکته بعدی این نمایش پر احساس بنظر من فاصله کوتاه و وابسته ب موی زندگی همه ما ادم ها با فاجعه و از دست دادن همه چیز باشد .ما انسان ها همه در خانه ای روی اب زندگی مینیم اما خودمون بی خبر و سر خوشیم .دیدن این نمایسش رو از دست ندید .درود بر زنان هنرمند و دردمند ایران زمین ......