فهرست

از دید من نمایش فهرست کاری سراسر نمادین است که در بعضی جاها ارتباط و انسجام این نماد ها یا کم می شود یا چنان شخصی هستند ( برای سازنده) که تماشاگر پیوندشان را چندان درک نمی کند.
به نظر من فاکتورهایی که این اثر را برجسته می کنند از این قرار هستند:
--دلقک هایی ( من نامشان را میگذارم دلقک) که می توان آن ها را نماد زمزمه های افکار خودآیند مخربی دانست که مدام احساس گناه و مسئولیت اشتباهات ناخواسته و خارج از کنترل آدمی را همچون پتک بر سرش می کوبند علی الخصوص به هنگام خواب که معمولأ افکار ناخوشایند هجوم می آورند.
--به تصویر کشیدن آسیب های ناشی از جنگ برای کودکان و آثار جبران ناپذیرشان در تمام زندگی که به زیبایی با حرکات و موسیقی ها تلفیق شده بودند.
--مرده شورهایی که به صورت ریتمیک و و مضحکی امور مربوط به کفن و دفن مردگان را انجام میدادند شبیه نوعی واکنش دفاعی در برابر وحشت بی پایان ... دیدن ادامه ›› بشر از مرگ است که به خنده ختم می شود همان گونه که رویه ی ما مردمان ایران زمین سبب می شود از هرچیز دردناکی که توان تغییرش را نداریم جک بسازیم.
--رهبر ارکستری که در یکی از صحنه ها ثابت ایستاده و دلقک ها هرکدام ریتم خود را اجرا می کنند می تواند نمادی از هرج و مرج فکری و دادن عنان ساختار روان به دست افکار مخرب باشد.
--به آتش کشیده شدن کاغذ نت قطعه ای که الگا خواستار نواخته شدنش توسط رهبر ارکستر می شود در طول نواخته شدن نمادی از مرگ و دفن یک عشق بی سرانجام است.
--سه بازیگر متفاوت نقش دد را اجرا کردند شاید این نمادی از محو شدن مرزهای ساختار روان چه از دیدگاه روان پویشی ( ناخودآگاه ، نیمه آگاه و آگاهی) یا ( نهاد، من و فرامن) چه از دیدگاه برن ( کودک، والد و بالغ) است.
--اسم شخصیت اصلی این نمایش دد هست که نحوه ی تلفظش تداعی گر واژه ی dead در زبان انگلیسی به معنای مرگ است که می تواند اشاره ای باشد به این که این فرد ، خود جذب کننده ی مفهوم مرگ ( حال از هرنوع ، چه فیزیکی، چه مرگ آوا ها ، چه مرگ عشق و...) است.
--مفهومی که با ظرافت به آن پرداخته شده، مقوله ی آشتی با کودکی است. افرادی که به سبب ناخوشایند و غیرقابل پذیرش بودن حوادث و خاطرات کودکی آن ها را پس میرانند هرگز از شر موقعیت های تداعی کننده ی این خاطرات خلاص نخواهند شد مگر زمانی که آن ها را پذیرفته و در خود حل کنند که این موضوع با پوشیدن شلوار بزرگسالی به تن کودک و توانایی بالای کودک در استفاده از چوب جادو برای کنترل محیط اطراف به خوبی نمایش داده شده.

در پایان به نظر من شاید میشد از برخی صحنه ها فاکتور گرفت یا درحد یک اشاره با سایر صحنه ها تلفیق کرد که هم داستان ظاهر منسجم تری داشته باشد هم از مدت زمان اجرا کاسته شود تا تماشاگر متمرکز تر به تماشا بنشیند.

با سپاس و خسته نباشید به تک تک هنرمندان فهرست
شهرزاد مقدادی
instagram.com/shahrzad_poem