تأثیراتِ هیجانی وعاطفی واحساسی همه چیزرا بی تعمّق وتأمّل به پذیرش نزدیک میکند . فرهنگِ جامعه را نمیتوان تنها با احساس وعاطفه وهیجان استواروصیانت کرد . هرگونه طفره رفتن ازاین ضرورت ها فضائی غیرعقلانی را دامن میزند وبه سلیقه ها میدان میدهد که مطلوبِ سیاست های قیّم مآبانه درجامعه های توده واراست که مردُم را ازتفکّرانتقادی دورنگه میدارد تا به مُهره هائی درخدمتِ زنده گیِ نامعقول تبدیل شوند .