من اما باورم را دوست میدارم....

که دور ست ...
دور از اینهمه تغییر ناگهان ...!
دور از این بوقلمون آباد...

...

عالی بود...

" من اما باورم را دوست دارم..
که از تبعیض و طعن و ننگ و ناجوری
از این غمخانه ی آغشتن و دوری
از این بیدادگاه خوب آدم کش !
ازین زندان
ازین ویرانه ی دیوان
ازین گندیده ی حیران
عجیب و جالب و فرسنگها دورست."
خیلی زیبا بود ، دوست با ذوق من ، آقا مجتبای عزیز . پیروز و پایدار باشی.

جناب کلانی
سپاسگذارم از همراهیتون