به نظر خیلی بی انصافانه است که به دلیل دوست نداشتن کاری یا کم بودن کیفیت نمایش و یا مغایر بودن با نگرش و تفکرمون ، بخوایم شخصیت ادم ها رو زیر سوال ببریم 
شما باچه سندی
به خودتون اجازه میدید که اینقدر راحت درباره ی ابروی افراد و نیتشون قضاوت کنید ، چرا فکر میکتید فرمان ارا از دوستش رضا کیانیان استفاده ی ابزاری کرده برای فروش تاتر ، نمیتونست در اون هشت سال گذشته به جای خانه نشینی و اعتراض به وضع موجود سینما چند فیلم با معیارهای پر فروش بسازه و حالا مجبور نباشه از یک تاتری که اصلا معلوم نیست سرمایه رو برگردونه یا نه ، استفاده ی ابزاری نکنه 
ویا در تمام این سالها کی دیده شد که رضا کیانیان از اسمش استفاده ابزاری بکنه و از کارش کم بزاره ، فکر نمیکنید شما دارید ابرو و شخصیت این دو فرد که سالها برای این چیزی که الان هستن ، زحمت کشیدن رو ،زیر سوال میبرید ، شما از کجا به این نتیجه رسیدید فرمان ارا خواسته با اسم کیانیان استفاده ی بازاری کنه ، چون از نظرتون و تاکید میکنم از نظر شما و با معیارهای شما کار کیفیت کمتر از انتظار شما داشته و یا مثلا صدای نمایش به خاطر فرسوده بودن تالار و دستگاهای مربوطه پایینه ، شما به این نتیجه رسیدید هدف کارگردان و بازیگرفقط سو استفاده از اسمشون برای پول در اوردن بوده ، 
و نکته ی دیگه اکثر نقدها این تاتر رو با فیلم مقایسه میکنن و در نتیجه انتظار دارن همون چیزی رو که در فیلم دیدن در تاتر هم ببینن ، این مقایسه ... دیدن ادامه ›› کلا غلط هست ، چطور میشه دو مدیوم جدا با کلی تفاوت رو با هم مقایسه کرد ، تاتر باید با تاتر مقایسه بشه و فیلم با فیلم ،و به خصوص امکانات و توانایی های تاتر هر مملکت رو با خودش ، و در ضمن همگی انتظار برداشتی مشابه برداشت زینه مان از شخصیت سر تامس مور را در این تاتر هم دارن ، اگر قرار بود این تاتر با همان رویکرد و نگرش مشابه فیلم اجرا بشه اصلا چه نیازی به اجرای این تاتر بود 
هر کارگردان ، نمایش نامه نویس و بازیگر و اساسا هر انسانی میتونه نگرش خودش رو داشته باشه ، شما میگویید سر تامس مور نمایش شباهتی به اون قهرمان مقتدر وانقلابی فیلم نداره ، خوب به خاطر برداشت  دیگری از این نمایش نامه هست که اتفاقا با دوران معاصر هم خوانی بیشتری داره ، درنمایش چند بار گفته میشه که من نمیخوام قهرمان باشم و جبرا به این سمت کشیده شدم ، در واقع سر تامس ادمی محتاط هست که اتفاقا تا جایی که میتونه مدارا میکنه و از جایی به بعد به خاطر اینکه به اصولش پشت نکنه مجبور میشه که ایستادگی کنه و شرایط اونو به سمتی میبره که به خاطر این ایستادگی در جامعه پر از دروغ و ریا ، قهرمان میشه ، این بیشتر شبیه قهرمانان و ادم های این دوران هست تا تامس مور فیلم که یک قهرمان انقلابی هست ، از طرفی حتی در اخر این نمایش من بارها از خودم پرسیدم ایا این ایستادگی در این شرایط لزومی داره و یا اثری داره ، یعنی حتی تامس مور هم زیر سوال میره ، شما مثل فیلم شیفته ی حالت قهرمان مابانه ی او نمیشید و این از نظر من شخصیت پردازی درست تری هست ، اینکه شما بتونید یک شخصیت رو و عملکردشو نقد کنید نه اینکه اونو مطلقا ادم منفی یا مثبتی ببینید 
نمایش ایراداتی داره بدون شک ، مطمئنا مشکل صدا که اصلیترین مشکل هست باید حل بشه ، و ممکنه صحنه ها به شکوه فیلم نباشن ، اما همین که یه نگرش دیگری از این نمایش به اجرا گذاشته میشه به نظر من قابل تحسین هست ، حالا میتونیم اینو ضعف کار بدونیم یا قوتش ...