نوشته آیدین الفت . نویسنده ، کارگران ، طراح
نودویک نهصدوسیزده ، تاریخ کهنه بودن و نبودن است . هست هایی است که نیست می شود و از نیست شدنشان بودنمان نابود . داستان زندگی ست که نیست . آسمانی ست که نیست . تنی ست که نیست و ریسمانهایی ست که چنگ می زنیم و، نیست .

من این نمایش رو خیلی دوست داشتم خیلی خوب و خلاقانه بود .
وقتی این نمایش هارو میبینم که انقدر خوب و تمیز و خلاقانه کار میشه از فعالیت کردن توی تئاتر پشیمون میشم و میترسم . فکر میکنم نمیشه چیزی بهترین از این دیگه خلق کرد .