شب را به خدا می رسانند مردان خدا..
دیشب اجرای دلنواز و دلنشین همایون شجریان و گروه برادارن پورناظری غوغا کرد..
مست و حیران شدم ..دیوانه گشتم عاقبت..وای از همایون وای از پور ناظری ها...مگر میشود گوش جان بسپاری ودل بدهی و رو زمین بمانی و به عرش نری ..که میبردنت..
امان از ساز تنبور و کمانچه که سهراب جان پورناظری میرقصاندش و با جان و سرمست گویانه مینواخت..امان از ساز کوبه ای و آیین مشکاتیان..امان از تار و سه تار تهمورس جان و امان از دف نوازی..و در آخر که صدا ،صدایی جاودانه از همایون شجریان..
..
دیشب شبی زمینی نبود آسمانی بود و خاطره اش فراموش نشدنی..واقعا لذت بخش و دلنشین بودن این گروه..و دیدن این اجرا در فضای تاریخی عمارت مسعودیه که زیبایی و لذت رو برای من دوچندان کرد..