در دنیای الیور تویست هم دستگاه پوز داریم هم خلوص ۴۳٪، هم ددمنشیانانه داریم و هم کنفرانس مطبوعاتی با تشککککر از حضار. اما سهم اولیور بوکس بود و تازیانه و فریاد. اولیور ما آلیس بود در سرزمین عجایب، مخصوصا که اولیور ما دختر بود و این قرابت ملموس‌تر. الیور تنها عضو ثابت این تیاتر بود که سهم‌اش همه سیاهی بود در میان این همه‌ی فضای سورئال و حتی مفرح. اولیورتویست را دوست داشتم و درخاطرم خواهد ماند با ضجه‌هایش و سهم کاملش از فلاکت.