چندین بار این جریان زندگی را دیدم و هربار بیشتر و عمیقتر یافتمش. به قول استاد نصیریان ، این نه نمایشنامه است نه کنسرت ، حقیقت زندگی است با قند و شکری عاشقانه از حضرت سعدی. به نظرم یکبار دیدنش حتماً کم خواهد بود. سپاس از عمار عزیز و ژرف اندیش و تیم فوق العاده و بینظیرش که هر یک دنیایی از هنر را رونمایی میکنند. آنچنان خاص و درخشانید که به قول شیخ اجل بیمناکم:
در پارس که تا بوده‌ست از ولوله آسوده‌ست بیم است که برخیزد از حسن تو غوغایی