در شرایطی که پیدا کردن یک نمایش خوب فارغ از چهره های سینمایی، متن های خارجی و سرمایه گذاری های مبهم، کار تقریبا دشواری شده، یک اثر کاملا ایرانی، مستقل و شریف، می تونه نقطه عطفی در تاتر فعلی جامعه باشه. پیشنهاد می کنم دیدن این نمایش رو در روزهای پایانی اش از دست ندیدن و یک ساعت با یک خانواده ایرانی و دغدغه هاش زندگی کنین و از طراحی صحنه و لباس بی نظیر و بازی های روان بازیگرانش لذت ببرین.