درود و خسته نباشید میگم به عوامل نمایش حرمان.
چند نکته ای بود که من هنرجو از نمایش دیدم و میخواهم نظر شخصیم رد به اشتراک بگذاریم .
موضوع نمایشنامه متوسط بود و من باهاش نتونستم ارتباط برقرار کنم اما دیالوگ و شخصیت پردازی ها و حادثه های داخل داستان ها خوب بود.
روی میزانسن کار شده بود.
بازی ها خوب بود اما خانم افسری راد و بازیگر نقش پیمان بهترین بازیگران کار بودند. نور خوب بود. موسیقی هم خوب بود اما در مواقعی صدای اسپیکر گوش خراش بود.
در کل نمایش خوبی بود.
معمولا تئاتر با توجه به هر اجرا متفاوت هستند و خوشبختانه اجرایی که من دیدم یکی از بهترین اجرا ها بود.
موسیقی ،طراحی صحنه و طراحی لباس این کار یکی از بینظیر ترین بخش های این نمایش بود.
کارگردانی این کار خیلی خوب بود،ریتم،میزانسن و... رعایت شده لود.
اما در کنار این خوبی نکته منفی این نمایشنامه این کار برمیگرد
داستان این کار میشه گفت تکراری بود و ما بار ها این داستان را چه در فیلم و چه در تئاتر دیده بودیم.
بازی ها هم عادی بوده و یک دست و بازیگران به عمق شخصیت نرسیدن.
میشه گفت بهترین بازیگر این کار که تونست بود با شخصیت ارتباط برقرار کنه مدیر ساختمون(اقای اکبری نسب)
با آرزوی موفقیت برای عوامل رابطه
نمایش رو دیدم و لذت بردم.
بازیگرا بسیار عالی بودن.
کارگردانی قوی.
نمایشنامه جالبی بود شبیه فیلمهای وس اندرسون.
موزیک های نمایش نسبتا خوب بود اما عالی نبود.
برای بیشتر تماشاگران می تواند جذاب و جالب باشد.
کلا از تماشا راضی ام.
باتشکر از آموزشگاه سینمایی پانیذ و خانوم نیلوفر مهاریان.