یک شاهکار در انتظار گودو

تماشای این اجرا تجربه‌ای بی‌نظیر بود. از کارگردانی حرفه‌ای و دقیق گرفته تا بازی‌های خیره‌کننده و پرجزئیات بازیگران، همه‌چیز در هماهنگی‌ای بی‌نقص قرار داشت. اما در این میان، نباید زحمات عوامل پشت صحنه را نادیده گرفت .آن‌هایی که با دقت و تلاش، فضایی خلق کردند که این نمایش را به یک اثر ماندگار تبدیل کرد.

یکی از نقاط درخشان نمایش، صحنه‌ای بود که شب می‌شود و ولادیمیر شعری را بارها و بارها تکرار می‌کند؛ ابتدا خنده‌دار، سپس کسل‌کننده و در نهایت فرسایشی تا جایی که صدای اعتراض تماشاگران بلند می‌شود: «دیگر نخوان!» اما این همان لحظه‌ای است که کارگردان به‌دقت و ظرافت انتخاب کرده تا ما را تکان دهد و این اتفاق هم می افتد. آیا این چرخه تکراری، این کمدی تلخ، این ملال بی‌پایان چیزی جز انعکاسی از زندگی ما نیست؟ همین‌جا، در اوج سادگی، پوچیِ زندگی در انتظار گودو را با تمام وجود ... دیدن ادامه ›› حس می‌کنیم.

یک اجرای فوق‌العاده که هنوز در ذهنم تکرار می‌شود، یک اجرای به‌یادماندنی.

مطمئناً اجرای بعدی هم در سالن حضور خواهم داشت و دوباره این شاهکار را خواهم دید.

سلام و عرض خسته نباشید به همه دست اندر کاران
بین خواب و بیداری
بین توهم و واقعیت
بین درست و غلط
نمایشی قابل توجه بود. خیلی جالب بود برام که مردم از نمایش میومدن بیرون و به هم میگفتن تو چیزی فهمیدی به نظر من با توجه به اون جمله مرحوم کیارستمی باید به مخاطب اجازه فهم و کنجکاوی رو بده که خودش دنبال جواب بگرده و باید برای شعور مخاطب ارزش قائل بود. به نظر من نباید آخرش به نوعی جواب رو به مخاطب نشون میداد، در حالی که همه چیز گویای قضیه بود.
اکت بازیگران واقعا زیبا و جذوب کننده بود. فقط یه پیشنهاد کارگردانی اینکه آخرش اگه جناب برهمنی نمیومدن تو کادر بهتر بود و جریان رو به نظر من به هم زدن. به نظر بنده اگه به نوعی این چرخه معیوب ادامه پیدا می کرد شاید روی دراماتیک بودن نمایش تاثیر بیشتری میذاشت.