«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
مجدد نشستم و دیدم این نمایشو. ایندفعه مهمون نبودم. خیلی پخته تر شده بود همه چی. چقدر زیبا و شیوا و خفنه این برکات که تازه فهمیدم رفیعی نیست و رفیع هست فامیلشون 😸. وفهمیدم نه کرده نه کرمانجی اما چقد خفن حرف میزنه به زبونشون. لذت بردم از لحظه به لحظه نقش پر فراز و فرودش . دومن از دیدن دوباره نمایشتون خیلی کیف کردم 🙏🏽خیلیه آدم هر شب اینجوری مو به مو و واقعی این تحول از شادی به غمگین بودنو طی کنه و مصنوعی نشه. به شخصه میگم که این نمایش ستایش نامه زنهای قربانی مثل برکته که اینجوری سرپا واستادن و ماسک زدن. کاش جای گربه لیوان آب نبود توی لونه گربه👎🏽 چرا از آب معدنی دهنی شده همدیگه میخورید؟ نخورید😸
در فضای مجازی هم حمله شده به نفس بازغی که چرا داره بازی میکنه من کاری ندارم اما میگم مثل کارمندا که بچه هاشون توی همون اداره هستن بعدا و مثل کشاورزا که رو همون زمین بابا کار می کنن این بچه هم داره امتحان می کنه اگر بد باشه که خط میخوره و اگر خوب باشه خب چه عیبی داره شغل پدرشم خب همین بوده
دو لحظه همیشه همراهم باقی میمونه
یه لحظه همون اسارت خانم رفیعی و یه لحظه هم وقتی ناامید بود و به آقای جیمز گفت منو ول کن.
خوشحالم که امشب تونستم ببینم نمایشتون رو. من مهمون یک مهمون دیگه بودم و تقریبا اتفاقی اومدم اما بند بند تنم لرزید از رو شدن حرفای نقش برکات 😓خدا لعنتشون کنه .خانم رفیعی رو در فیلم بهرنگ توفیقی دیده بودم اما از نزدیک از نوع بازی خوبشون مو بر بدنم ایستاد چقدر حالم بد بود و هنوزم بده. چقدر خوب بود دیالوگای اسارتش آخرای کار، هنوز تحت تأثیرش هستم و به خانم کارگردان برای انتخاب چنین موضوعی تبریک میگم و انصافا جز خانم رفیعی که استاد شخصیت های حسی هست کسی نمیتونست نقش این خانمو بازی کنه. این اکانت رو فقط برای ادای دین به بازیگر جوونی که قبلا قضاوتش کرده بودم باز کردم و منو حلال کنن.