«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
صحبت های آقای محمود رضا رحیمی مدرس، بازیگر و کارگردان تیاتر درباره نمایش مارگاک:
نمایش را دیدم، نمایشی که من سال 70 با عنوان طلبکارها با آن آشنا شدم. متن پیچیده، که خیلی بر نقش تضاد زن و مرد مسئله دارد. این متن آنقدر با الگوریتم های وجودی انسان در جاهایی همسانی دارد که می تواند برای بازیگران بعضا سخت و جان فرسا باشد. به خصوص بیرون آمدن از نقش ها که اتفاقا بازیگران هم خیلی خوب از عهده نقش ها برامده بودند.
اگر تماشاگران بیایند و کار را ببینند متوجه خواهند شد که همه اختلافات بشری از یک سری بازی های خیلی کوچک شروع شده که قابل کنترل هستند و به تدریج از دست انسان خارج می شود.
من تبریک می گم به این گروه و این کار جدی ای که دیدم و خوشحالم بعد از مدت ها به خاطر گرفتاری نتونستم تیاتر ببینم دوباره تیاتر دیدن را با این کار شروع کردم.
آقای شهرام زرگر (مترجم و کارگردان) بعد از تماشای نمایش مارگاک:
بازی های خوب، ریتم خوب، متن درست و یک کارگردانی حساب شده.
آقای سیامک گلشیری (مترجم و رمان نویس) بعد از تماشای نمایش مارگاک:
حاصل بازی های درخشان و قصه های استریندبرگ به کارگردانی داود زاهدی نمایشی است که می تواند ملال زندگی ما را در این روزها تا حدودی تسکین دهد.
آقای ابوالحسن تهامی (مترجم و پیشکسوت عرصه دوبله) بعد از تماشای نمایش مارگاک:
همه بازیگران عالی بودند. صحنه آرائی بسیار خوب بود. مثل یک زندگی می دیدم، به مانند میکروبی که همه چیز را خراب می کند. پیشینه ای خراب که برای انتقام می آید.
صحبت های آقای اصغر توسلی کارگردان سریال هایی چون مزد ترس و روزگار جوانی درباره نمایش مارگاک:
نمایش با اینکه کار جمع و جور با تعداد بازیگر محدود هست ولی دوستان با توانایی از پس شخصیت ها و نقش ها برآمدن.
آرزو میکنم تماشاچیان بیش از آن چیزی باشه که دیدیم، چرا که تیاتر امروز با تماشاچی است که می تواند دوام داشته باشد. از علاقه مندان به هنر نمایشی دعوت به دیدن این نمایش می کنم.
صحبت های دکتر قطب الدین صادقی درباره نمایش ماگارک:
انتخاب این اثر در یک فضای بسته جنگ روانی، در واقع برای مطرح کردن مطالبات زنانه است. یه این منظور که حق و حقوقی که تا قبل این همه فکر می کردند فقط برای مردان است، برای زنان هم می تواند باشد. بدلیل این جایگاهی که در جامعه پیدا کرده است، این موضوع می تواند برانگیزاننده باشد و مشوق زنان ما که ارزش های خودشان را دوباره پیدا کرده و مناسبات و مخصوصا مناسبات عاطفی جربزه ای دیگر نشان بدهند.
از این زاویه اثر را مثبت ارزیابی می کنم و فکر می کنم نمایش خوبیه که می تواند مخصوصا برای دختران و زنان جوان ما آموزنده باوده و مردان را هم متوجه این موضوع کند که همه حق و حقوق برای آن ها نیست.
اجرای بسیار صمیمانه ، ساده و بی شیله و پیله ای بود بدون توسل به دکور زیاد یا اشیاء فراوان که تنها با اتکا به بدن و بیان بازیگر اجرا شد و چیزی که البته ما در اثر دیدیم بیشتر روانشناسی ایرانی بود تا سوئدی که اتفاقا هم مشکلی ایجاد نکرد.