ما شاهد یک نمایش نبودیم ،صرفا بازیگران داشتن تمرین میکردن و ماهم یک گوشه نشسته بودیم
بدترین بی احترامی که به مخاطب و به خود عوامل میشد کرد همین بود که اجازه ورود حتی تا 20 دقیقه قبل از پایان اجرا هم داده شد ،
بجز اقای اختری عملا بقیه بازیگرها کمترین تسلطی روی نقششون نداشتن
بازیگر خانوم ،نه تنها نمیدونست چه زمانی با چه لحنی باید صحبت کنه و یک دفعه بی دلیل شروع به داد و فریاد میکرد ،بارها تپق زد ،کاش متن رو حداقل یک بار خوب می‌خوندین تا درکی از افت و خیز داستان پیدا کنید
پایان بندی داستان تنها نکته مثبت داستان بود ،یعنی شاید فقط ده دقیقه اخر که بالاخره موفق به جمع کردن اون هرج و مرجی که درست کرده بودن شدن
ارزوی موفقیت و امید که برای زمان و شعور مخاطب ارزش قائل بشید دوستان !