سلام و خسته نباشید ب همه عوامل این نمایش
راستش من خیلی این سبک تاتر رو دوست دارم که بر اساس واقعیت میاد و یه سری لحظه ها میسازه و نوشته هارو به دیده تبدیل میکنه
مخصوصا اون قسمت که یه سری عکس واقعی از جنگ نشون میدادن و اون قاب که با پارچه تور سفید ساخته شد‌ توی صحنه
به جز یکی دو نفر از بازیگرا که خیلی واضح و متمرکز بودن و کاملا فضا رو درک کرده بودن مثل بازیگر خانمی که اول نمایش تصویرش روی صحنه‌ بود(منا چمنی)و بازیگر آقایی که نقش افسر رو‌داشت(نویدخدام عباسی)و(دانیال حسینی) و اون دوتا بازیگر خانم آخر نمایش که یکی صدای عجیبی داشت و یکی گوش سنگینی داشت بقیه بازیگرا یا فقط در حال روخوانی متن بودن انگار یا اصلا درکی از فضا‌ و ریتم صحنه نداشتن خیلی استاندار نبود کست بازیگری
ولی کارگردانی حساب شده و ترکیب بندی درست کار پوشش میداد کم و کاستی هارو
در کل همگی خسته نباشید و خداقوت

سلام

اول کلام بگم که خوشحالم که به بعضی نظرات دوستان که فقط بخاطر مسموم کردن فضای تیوال این‌کار ایجاد شده اعتماد نکردم
و خودم به شخصه رفتم‌ و کارو دیدم

یه نمایش کامل از متن تا نور و صدا و بازیگرا و کارگردانی بینظیر

صحنه ها و قابهایی که روی صحنه کارگردان خلق میکنه به قدری چشم نواز بود که بعضی وقتا فقط محو تماشای تصویر میشدم

تمامی اجزای کار به قدری ... دیدن ادامه ›› به اندازه و حساب شده هستند که انگار مهندسی شده تمام بخش های مختلف نمایش

از همون‌ شروع کار ایجاد سوال و به چالش کشیدن مخاطب شروع میشه و‌ تا انتهای نمایش این درگیری ذهنی ادامه داره

بخشی که خیلی دوست داشتم این نکته کار بود که توی نقطه اوج و احساسی کار ضرب آهنگ تغییر می‌کرد و به خنده تبدیل می‌شد تمامیت صحنه

نمایشی که از داستان‌های اساطیری تا خیال و واقعیت و حتی رپ رو جوری به اندازه و درست در هم امیخته که مخاطب لذت میبره موقع تماشای کار

متن و بازیگرا مخصوصا بازیگر خانم شاهرودیان به قدری قدرتمند بود که کاملا احساس می‌شد توان بدن و بیان درجه یک بازیگرا

امیدوارم ببینید و لذتتتتتتت ببرید❤️