با احترام به دست اندرکاران نمایش تروما و قدردانی از زحمات هنرپیشه های این نمایش اما...
1.شروع بدون نورپردازی مناسب و ناهماهنگ با دیالوگ های در حال پخش درحالی که از کیفیت پخش مطلوبی هم برخوردار نیست که چشمان تماشاچی رو به صحنه اجرا متمرکز کنه.
2.استفاده بدون هدف از دکور و مبهم بودن هدف از رکاب زدن دوچرخه
3.دیالوگ هایی که دست کم من رو یاد کتابهای زیست شناسی می اندازه.
4.روایت داستانی که فی نفسه ؛پر از احساساته اما احساس قربانی دیالوگ های آناتومی بدن انسان شده.
5.تقارنی که بین شخصیت های نابینا و ناشنوا و ناتوان جسمی وجود نداره چراکه شخصیت نابینا از شروع تا پایان نمایش مانند یک نابینا رفتار میکنه اما دو شخصیت دیگر گاهی برای معرفی اینکه من کی هستم و ویژگی بارز من چیست(البته ویژگی و نقص عضو از دیدگاه بشری ؛ نه از دیدگاه الهی)
6.تناقض بین بیان جمله " جیغ می کشید " با شخصیت یک انسان ناشنوا؛منظورم اینه که شدت بیان این جمله به حدی زیاده که فقط کسی که درک ... دیدن ادامه ›› کاملی از جیغ داره میتونه اینطور بیانش کنه و نه یک فرد ناشنوا.
7.با توجه به محتوای نمایش شاید بهتر بود از گریم و آرایش خنثی استفاده می شد در صورتی حتی لاک قرمز رنگ ناخن های دست خانم دهقان هم اثر نامطلوبی روی اجرای ایشون داشت.
دوباره یادآور میشم با احترام به همه دست اندرکاران این نمایش اما به دیدگاه کاملا غیر حرفه ای من ؛ این متن دارای شماره های 8 و 9 و 10 و...بود اما...
از بازی خوب خانم طباطبایی در بسیاری از کارهای ایشون و حتی نمایش تروما نمیشه چشم پوشی کرد و در برخی موارد به بازی آقای سیاحی.
امیدوارم باعث رنجش خاطر هنرمندان گرامی نشده باشم.