اثری نجیب، دغدغه‌مند و قابل تأمل که روایتی دقیق از تاریخ و مبارزات زنان در مقطعی حساس را به دست می‌دهد و نگاه ویژه به جزئیات دارد. بازی‌ها گیرا و تأثیرگذار است. بازی خانم شعبانی در بیان و بدن مسلط و طناز است. بازی خانم بهارمست نوید ظهور زن مقتدر در آثار تاریخی تئاتر و سینمای این سرزمین را می‌دهد و بازی خانم شه‌پرست ساده و روان و قدرت تغییر اتمسفر را در خود مستتر دارد. موسیقی هوشمندانه انتخاب و طراحی صحنه و نورپردازی در انتقال حس و فضای اثر در عین سادگی، کاربردی هستند. در ابتدا تغییر جای تماشاگر حتی به اندازه یک صندلی توسط یکی از عوامل، بی‌نظمی را القا ولی تقدیم اثر در اجرای جمعه ۲۸ دی به خانم نقاش و مجسمه‌ساز که از مرتبطین خانم مزین‌السلطنه بودند، حال مخاطبین را خوب ‌می‌کرد که اگر دوستان نام ایشان را بنویسند، ممنون خواهم شد. در کل دیدن این نمایش را به علاقه‌مندان سرگذشت زنان دوران‌ساز ایران توصیه می‌کنم.

سلام
دیشب به دیدن این تئاتر رفتیم
همه چی عالی و بی نقص بود درست مثل فین جین
به تمامی بازیگران و هنرمندان این اثر خسته نباشید میگم و براشون آرزوی بهترین ها رو دارم
موفق باشی محسن زرآبادی عزیز و بهناز نادری بی نظیر

یه خدا قوت و خسته نباشید به گروه حرفه ای و درجه یک سیئر .
من اولین اجرای افتتاحیه کار رو دیدم و دیشب هم برای بار دوم با خانوادم اومدم کار رو دیدم کار خیلی خیلی پخته تر شده بود و نشون از اهمیت دادن کارگردان به مخاطب بود و ارزشی که به مخاطب دادن گروه موسیقی بی نظیر بازیگران فوق العاده عالی مخصوصا ساعتی که سر حرکت آخرش صدای ماشالله ماشالله گفتن اکثر تماشاگرا رو می‌شنیدم یا یه تماشاگر با گفتن هر دیالوگ بازیگرا یه عکس العمل جالبی نشون میداد و به حالتی که انگار همزاد پنداری میکنه باهاشون.
کارگردان کار آقای فردوسی مشخص بود که برای تک تک لحظه ها و صحنه های کار وقت گذاشتن و کارگردانی انجام داده بودن مطمئنن آینده درخشانی در انتظار این تیم و این گروه و مخصوصا کارگردان کار هست خانواده من هم واقعا کار و دوستداشتن و دلشون میخواست که دوباره بیان و کار رو ببینن.

سلام
یه بلیط اضافه توی ردیف ۵ برای نمایش امشب ۱۰٫۲۹ دارم
اگر کسی خواست به شماره ۰۹۱۲۳۳۸۷۷۴۳ پیام بده

من بالاخره بعد از سه بار دیدن این تئاتر، اون دو تا فیلم اقتباسی رو دیدم، داستان رو هم خوندم! در نگاه من هم از منظر ساخت هم از نظر لذت بردن شخصی این چهار خوانش متفاوت به این ترتیب قرار می‌گیرند:
۱. امشب به صرف بورش و خون
۲. فیلم ایرانیِ سایه‌های موازی
۳. داستان نازنین
۴. فیلم فرانسویِ زن نارنین ۱۹۶۹

حقیقتاً ویژگی‌ها و جذابیت‌هایی که متن و اجرای بورش و خون داره خود کتاب نداره! سایه‌های موازی رو هم از کتاب بیشتر دوست داشتم چون یه لطائف و دقائق جذابی داشت، هرچند از نظر ساخت فیلم درجه یکی نبود.