کاری ژرف از نویسنده و اجرایی هنرمندانه از گروه بازیگران و گروه موسیقی لحظات نابی را افریدند لذت بردم

اجرایی دیدم همه چیز تمام، کیف کردم، از لحظه‌هایش حظ بردم، از بازی‌های بی‌نقص تک‌تک بازیگرهایش، بدن‌های آماده، دیالوگ‌های عمیق، بیان واضح، طراحی صحنه که وسعتِ تنهایی و غبار‌گرفتگیِ خاطره‌های همایون را منعکس می‌کرد، نور که بی فروغیِ زندگی‌اش را نشان می‌داد، موسیقی درست، طراحی لباس که خزه‌های رویشان حاکی از تکه‌هایی از عمر است که دوست داری فراموششان کنی اما به ذهنت چسبیده‌اند و آن عطر گل مریم که عجب ایده درخشانی بود.
آقای برهمنی دست‌مریزاد

نمایشنامه پر از صحنه های جادویی و خارق العاده است.
اجرای چنین نمایشنامه بزرگی قطعا سخته ولی بازیگران و کارگردانی به نظرم به خوبی از پسش برومدن.
نمایش های جالبی بینش قرار دادن که به جو دنیای هری پاتر خیلی نزدیک بود و نظر بیننده رو از تغییر دکور می‌دزدید.
بازیگر ها قوی و مسلط روی صحنه حاضر شدن.
جالبه که تماشاگر ها با کاستوم های اسلیترین و گریفندور کنار هم نشسته بودن.
قبل از شروع نمایش نامه‌ی دعوت به هاگوارتز بهمون دادن که حس خوبی بود.
و احساس میکنم اکثرا لذت بردن، مخصوصا پاترهدها.

خیلی عالی بود. واسه اولین بار توی ایران یه نمایش فانتزی دیدیم. خیلی زحمت کشیده بودن، نقص‌های شب اول اجرا قابل چشم‌پوشی بود. قطعا ارزش دیدن داره.

ناگه آن؛
نمایشی که ناگهان مبهوتمان می‌کند!
این نمایش از لحاظ فرم، محتوا، نمایشنامه، کارگردانی و بازی حرف‌های زیادی برای گفتن دارد . متن قوی با گره‌های بجا و سنجیده و گره‌گشایی‌های بهنگام و درخشان، کارگردانی چشم‌نواز با استفاده از ایجاد صحنه‌های درخشان و بازی‌های قوی و پراحساس با ایجاد لایه‌های مختلف شخصیتی، کار را بسیار درخور توجه کرده است.
این نمایش خودِ زندگی‌است، غم و شادی و عشق و نفرت را باهم دارد؛ صحنه‌های طنز‌آلود ولی گزنده همراه با موقعیت‌هایی به شدت جدی و احساسی، و گذرا بودن هر دو. البته گذرا بودنِ لحظاتی از زندگی که برای همیشه دردش در روح و روان آدمی می‌ماند. این تیم قوی توان این را دارند که لبخند را روی لب‌هایمان بخشکانند و چشمی را که می‌رود به اشک بنشیند، مهمان لبخند کنند. برای همین است که این نمایش خود زندگی است؛ گهواره‌ای که بین غم و شادی تابمان می‌دهد!
استفاده مرتضی کوهی از پرده نمایشی که می‌توانیم آنچه را در ذهن بازیگران می‌گذرد، روی آن ببینیم، ایده بسیار جذابی است و از آجا که نویسنده این نمایش هم خود مرتضی کوهی است، با توانایی بسیار بالایی روح نمایشنامه را به اجرا منتقل کرده است، دست مریزاد آقای ... دیدن ادامه ›› کارگردان.
بازی ها هم همگی روان و گیرا و جذاب است و مشخص است با اینکه کارگردان برای هر حرکت کوچکی طراحی خاص و فکر شده‌ی خودش را دارد ولی جالب اینجاست که امضای خود هر بازیگر را می‌شود پای بازی‌اش دید. از سال‌ها قبل بازی‌های شادی امیری را دنبال می‌کنم و عادت کرده‌ام که در هر نمایش جدید، لایه جدیدی از بازی‌اش را ببینم. بازیگری که بازی‌هایش تکراری نیست ولی یک چیز بازی‌اش همیشه برای من تکراری است؛ لذت بردن از بازی‌های درخشانش در قالب نقش‌های پر از پیچیدگی و احساس! اولین بار بود که بازی امین موحدی‌پور و شیما جعفرزاده را به تماشا می‌نشستم و چقدر هر دو خوبند! پرانرژی و قوی.
نورپردازی و صدا هم آن‌قدر خوب در جریان نمایش جا افتاده است که فقط با به تماشا نشستن می‌توان تجربه اش کرد. فقط شاید بهتر بود بعضی جاها که بازیگران گفتگو می‌کنند، صدای موسیقی کمی آرامتر باشد تا صدای بازیگران را با وضوح بهتری بشنویم.
شاید این نوشته کمی طولانی شد ولی به واقع از کنار کارهای خوب نمی‌توان به سادگی گذشت. برای این تیم خوب آرزوی موفقیت دارم و به علاقه‌مندانِ تماشای کارهای خوب نمایشی پیشنهاد می‌کنم تماشای این نمایش خوب را از دست ندهند.

سلام عرض شد
دیشب به نمایش ایرج و زهره و منوچهر رفتیم البته حدودا ۴۰ روز پیش هم این نمایش رو دیده بودیم
نمایش زیباست اما دو تا گله دارم
۱) اینکه صدای خواننده محترم اقا خیلی بلند بود و بعضی قسمتها واقعا اذیت کننده میشد راستش دلیل امدن مجدد ما برای شنیدن صدای خانم دلارام عزیز بود خیلی حیف شد امیدوارم این مساله مرتفع بشه
چون دیشب اصلی ترین جذابیت نمایش از بین رفته بود
۲) چرا اینقدر بلیط ها رو گرون کردند ؟؟؟؟
من جایگاه قبلی رو تقریبا با دو‌برابر قیمت گرفتم ای کاش این اتفاق نمی افتاد تا افراد بیشتری بتونن ایرج و زهره و منوچهر رو ببینن اون هم تو این شرایط اقتصادی دشوار

گارگردانی نور موزیک بسیار خوب
بازیها هماعنگ و اندازه
اثری شریف و محترم
⚘️⚘️⚘️