نمایش در گونه (تیاتر پرفورمنس) جای می گیرد، از خط داستانی کلاسیک و مشخصی پیروی نمی کند و به دنبال این است با فرمتی متفاوت به تلخی ها، شیرینی ها، خاطرات، نوستالژی ها، غرایز و تحولات بشری بپردازد که تمام ما هر روز با آن ها برخورد داریم تا از این منظر بشر را بار دیگر با خودش رو در رو کند.
گروه دادا همیشه برای خلق آثارش از فرم شروع می کند و آرام آرام به محتوا می رسد محتوایی که به دلیل فرم اجرا چند وجهی است و مخاطب می تواند برداشت های خودش را از اجرا داشته باشد. در این اجرا فضا سازی حرف اول را می زند و موسیقی به همراه حرکات بدنی و مونو پرفورمنس های اجرا کنندگان اتمسفر اجرا را پیش می برند. بیشتر مونولوگ های داخل اجرا توسط خود اجراکنندگان در طول سه ماه کارگاه نوشته شده و این مونو پرفورمنس ها به شکلی نوشته شده که مخاطب می تواند در تنهایی بعد از اجرا آن ها را به شکلی که خودش می خواهد بسط دهد و کامل کند.