تاتر فوقالعاده ای بود؛ شاید دو سالی میشد که هیچ تاتری انقدر به دلم نمینشست و اینکه سبکی رو به نحوی با بازی و کارگردانی محشر، بین مردم جا انداختن و زیبا اجرا کردن که عموما مورد پسند واقع نمیشه ، این از هرچیزی برای من ارزشمند تر بود ! انگار رسالت خودشون رو تحت عنوان هنرمند به جا آورده بودن.
من دوبار این اثرو دیدم در دو ضلع مختلف سالن
یکبار من ذهن نویسنده رو دیدم و بار دوم نویسنده اومد توی ذهن من …
با تغییر ضلعی که اثر رو تماشا میکردم دو برداشت متفاوت داشتم انگار دو تاتر متفاوت میدیدم !
فضای تاتر فضایی بود که تاثیر زیادی روت میذاشت و ممکن بود حتی فشار اجرا اذیت کننده باشه !
پرفورمنس های کار در عین بی نظمی نظم زیبایی داشت و این خیلی خلاقانه به دل میشست .
پرفرمنس کار خیلی قوی بود هماهنگیای بازیگرارو واقعا دوست داشتم !
خودت رو توی صحنه بین بازیگرا پیدا میکردی و باهاش همذات پنداری میکردی …
نمایش مفهوم چندگانه داشت و با هر موجی که بیشتر احساس لذت میکردی پیش میرفتی و همون مفهوم رو دریافت میکردی
کار بسیار جذاب بود و تمام طول نمایش گیرایی خودش رو حفظ میکرد .
تاحالا مردم بعد از جنگو دیدی؟
تاحالا مردم بعد از جنگ بودی؟
مشکل اینجاست که سرنوشت منو یکنفر که توی اداره ی معمولی کار میکنه تعیین میکنه
نمایش با انتخاب بازیگر بسیار جذاب و تسلط کافی تمامی بازیگران
حقیقتا از معرفی اثر نمایش و نقد به نمایشنامه سیاسی بسیار لذت بردم و پایان بندی زیبایی هم داشت