در طول این ۱۳۰ دقیقه، زندگی کردم. تنها چیزی که الان به ذهنم میرسه اینه که "مگه یه تئاتر چقدر میتونه حرف بزنه؟"
تئاتری که اجازه نمیده چشمات رو ببندی و لحظهای غافل بشی
تئاتری که مسیرش رو درست میره و حرفش رو در غالب علم - که والاترین نحوه برای ابراز کلامه - میزنه.
حتما با افتخار چندبار دیگه هم به تماشای این کار، مینشینم.🤍
درود به شما
موفق باشید
انقدر هنوز محو کارگردانی کارم که نمیتونم لب از لب باز کنم و از زیباییش بنویسم ..
از چی شروع کنم .. از کدومش دقیقا ..
دیبا زاهدی،از همیشه بهتر ظاهر شدی
چیزی در برابر بازی تو نمیتونم بگم؛کلمات قدرتمند نیستند!
الهه فرازمند،چیزی که من امشب از تو دیدم،فقط استعداد و علاقه نبود،
تلاش،چاشنی جداناپذیر این دو بود
که در چشمان درخشان تو موج میزد ..
از همیشه بیشتر خوشحالم ..
خوشحالم که وقتم صرف "جنون محض" شد💗