نمایش رو دیشب دیدم. راستش اونقدری که انتطار داشتم از تماشای آن لذت نبردم. یه جاهایی کاملا کلافه بودم و دلم میخواست زودتر تموم بشه و از سالن بیام بیرون، در حالی که حتی درتماشای نمایشی مثل "در انتظار گدو" هم تا آخرین لحظه این حس رو نداشتم!! قسمت نمایشنامه خوانی و استفاده از عروسکها رو دوست نداشتم یعنی ارتباطم رو با نمایش کلا قطع میکرد و اون حس نزدیکی رو که میتونستم با بازیگر داشته باشم رو از بین میبرد. خلاصه اینکه یجورایی خورد تو ذوقم. بعضی جاها صدای موسیقی از صدای بازیگرها بلندتر بود و نمیتونستم صدای اونهارو بشنوم.