تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تالار هنر
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
بلک باکس ایران مال
مجموعه تئاتر لبخندS2 > com/org | (HTTPS) 78.157.41.91 : 05:51:15
از شکسته نفسی جناب رحمانیان در رابطه با اجرای نمایشنامه وزین و سترگ استاد بیضایی که بگذریم ؛ این اثر شخصا برای من یکی از تاثیر گذار ترین و به یاد ماندنی ترین اثاری بود که دیدم ؛ کارگردان به بهترین شکل ممکن این اثر فاخر رو با کلام نافذ و طعنه آمیز خودش به روز رسانی کرده بود. ( اشاره به حکم تخلیه ، شهریه مدرسه غیر انتفاعی و ناهنجاریهای مختلفی که در سطح جامعه امروز شاهد هستیم و گریبانگیر همه و به خصوص قشر هنرمند هست ، به شکل کاملا هنرمندانه و قابل قبولی در گوشه و کنار متن جای داده بود. )
متاسافانه اجراها کاملا یکدست نبود ؛
علی عمرانی عزیز در مقام نویسنده اثر درخشان بود و کاملا تماشاگر رو همراه میکرد.
آقای امیر کاوه آهنین‌جان و سرکار خانم سناجو با لحن محکم و در عین حال طناز خودشون بی نقص بودن ولی ...
رامین ناصر نصیر عزیز رو تا حالا در اجرای تاتری ندیده بودم و حس کردم ایشون اونقدر که لازمه کار بود راحت و انعطاف پذیر نبودن و نقششون رو تا حدی تخت اجرا کرده بودن.
اقای سرابی از تمرکز لازم برخوردار نبودن و در زمانی که گفتگو بین شخصیت های دیگه نمایش در جریان بود کاملا از محیط اجرا دور بودن و یک نوع گنگی ... دیدن ادامه ›› و جدا افتادگی در لایه بیرونی در که معرض دید تماشگر بود دیده میشد.
متاسفانه جناب خطیبی هم این کار رو دست کم گرفته بودن و به وضوح یک نوع بی تفاوتی و خود برتر بینی نسبت به شخصیت کارگردان در اجراشون دیده میشد که از عمق و میزان تاثیر گذاری ایشون کم میکرد. ( با توجه به اجراهای دیدنی و زیبای آقایون در کارهای قبلی امیدوارم این مورد در ترانه های محلی جبران بشه. )
این اولین بار بود یک اثر با عنوان نمایشنامه خوانی رو میدیدم ( قبل از اون آرش صاد رو به این نام دیده بودم ولی فکر میکنم با در نظر گرفتن نوع اجرا - طراحی صحنه و لباس و ... - در این طبقه بندی جای نمی گرفت ) ، این اجرا برای من کاملا تجربه ای نو و فراموش نشدنی بود.
از استاد رحمانیان و گروهشون واقعا سپاسگزارم.
پ.ن : خطابه پایانی نویسنده با اجرای فوق العاده آقای عمرانی کوبنده و نفس گیر بود و فکر میکنم حداقل تا چند روز حال بیننده رو دگرگون میکرد .
- گفتگوهای دو نفره قطامه و ابن ملجم با لحن حسی و فریبنده، کار شده و پر قدرتشون که گاهی به ناز و نیاز تبدیل مشد و گاهی به بحث و جدل بین آمر و مامور واقعا پر کشش و زیبا بود.
- آقای آهنین‌جان رو برای اولین بار در این کار دیدم و حسرت خوردم که چرا ایشون هم مثل آقای مولایی انقدر کم کار هستند و با این همه توانایی، کمتر دیده شدن.
- در مورد خانم رحمانیان فقط میشه گفت : دختر کو ندارد نشان از پدر ... تو بیگانه خوانش نخوانش دختر ! ؛-)
- جناب سرابی به نظر میومد در اجرای امشب در بین حضار دنبال کسی میگشتن !؟
- همیشه دوست داشتم پرویز پرستویی عزیز رو از نزدیک ببینم ولی سلامی بکنم که بالاخره این اتفاق افتاد . از اون مهمتر اینکه من همیشه خانم نصیر پور رو جدی و تا حدی اخم آلود ! دیده بودم ولی خدارو شکر امشب ایشون کاملا شاد و خندون بودن و گرم صحبت با آقای کمال تبریزی و خانم غزل شاکری...
خدا رو چه دیدی شاید آقای تبریزی تصمیم گرفتن کاری بر اساس یکی از آثار محمد رحمانیان بسازن! ؛-)
متاسافانه اجراها کاملا یکدست نبود ؛
علی عمرانی عزیز در مقام نویسنده اثر درخشان بود و کاملا تماشاگر رو همراه میکرد.
آقای امیر کاوه آهنین‌جان و سرکار خانم سناجو با لحن محکم و در عین حال طناز خودشون بی نقص بودن ولی ...
رامین ناصر نصیر عزیز رو تا حالا در اجرای تاتری ندیده بودم و حس کردم ایشون اونقدر که لازمه کار بود راحت و انعطاف پذیر نبودن و نقششون رو تا حدی تخت اجرا کرده بودن.
اقای سرابی از تمرکز لازم برخوردار نبودن و در زمانی که گفتگو بین شخصیت های دیگه نمایش در جریان بود کاملا از محیط اجرا دور بودن و یک نوع گنگی ... دیدن ادامه ›› و جدا افتادگی در لایه بیرونی در که معرض دید تماشگر بود دیده میشد.
متاسفانه جناب خطیبی هم این کار رو دست کم گرفته بودن و به وضوح یک نوع بی تفاوتی و خود برتر بینی نسبت به شخصیت کارگردان در اجراشون دیده میشد که از عمق و میزان تاثیر گذاری ایشون کم میکرد. ( با توجه به اجراهای دیدنی و زیبای آقایون در کارهای قبلی امیدوارم این مورد در ترانه های محلی جبران بشه. )
این اولین بار بود یک اثر با عنوان نمایشنامه خوانی رو میدیدم ( قبل از اون آرش صاد رو به این نام دیده بودم ولی فکر میکنم با در نظر گرفتن نوع اجرا - طراحی صحنه و لباس و ... - در این طبقه بندی جای نمی گرفت ) ، این اجرا برای من کاملا تجربه ای نو و فراموش نشدنی بود.
از استاد رحمانیان و گروهشون واقعا سپاسگزارم.
پ.ن : خطابه پایانی نویسنده با اجرای فوق العاده آقای عمرانی کوبنده و نفس گیر بود و فکر میکنم حداقل تا چند روز حال بیننده رو دگرگون میکرد .
- گفتگوهای دو نفره قطامه و ابن ملجم با لحن حسی و فریبنده، کار شده و پر قدرتشون که گاهی به ناز و نیاز تبدیل مشد و گاهی به بحث و جدل بین آمر و مامور واقعا پر کشش و زیبا بود.
- آقای آهنین‌جان رو برای اولین بار در این کار دیدم و حسرت خوردم که چرا ایشون هم مثل آقای مولایی انقدر کم کار هستند و با این همه توانایی، کمتر دیده شدن.
- در مورد خانم رحمانیان فقط میشه گفت : دختر کو ندارد نشان از پدر ... تو بیگانه خوانش نخوانش دختر ! ؛-)
- جناب سرابی به نظر میومد در اجرای امشب در بین حضار دنبال کسی میگشتن !؟
- همیشه دوست داشتم پرویز پرستویی عزیز رو از نزدیک ببینم ولی سلامی بکنم که بالاخره این اتفاق افتاد . از اون مهمتر اینکه من همیشه خانم نصیر پور رو جدی و تا حدی اخم آلود ! دیده بودم ولی خدارو شکر امشب ایشون کاملا شاد و خندون بودن و گرم صحبت با آقای کمال تبریزی و خانم غزل شاکری...
خدا رو چه دیدی شاید آقای تبریزی تصمیم گرفتن کاری بر اساس یکی از آثار محمد رحمانیان بسازن! ؛-)
شاهین نصیری، mojtaba irandoost، امیرکاوه آهنین جان، رومینا خلج هدایتی، Farzaneh و مصطفی بیگ محمدی این را
خواندند
سپهر امیدوار، شیرین عباسی، sahar nasiri و علی عبدالرحیم این را دوست دارند
سپهر امیدوار، شیرین عباسی، sahar nasiri و علی عبدالرحیم این را دوست دارند
خریدار سپهر امیدوار (sepehr.omidvaar)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
سپهر امیدوار
از ۲۷ بهمن ۱۳۸۸
من یه نکته ای دوست دارم راجع به بازی علی سرابی بگم که به نظرم اومده بود...میخواستم ببینم چقدر با من هم عقیده اید..
توی نمایشنامه چندین و چند جا کد اومده که بازی گر نقش اعرابی دوم بازیگر حرفه ای نیست و حتی شاید آماتور باشد! از طعنه هایی که اشکان خطیبی به او می زد برای "صدای نپخته" اش تا اینکه اون شخصیت همه اش به فکر روزنامه و حوادث روزمره زندگیه و حتی وقتی قرار بود مونولوگ علی ابن ابی طالب رو بخونه انقدر اعتماد به نفس نداشت و با صدایی بد تمام حس اون دیالوگ ها رو خراب کرد و می گفت نمی تونم تمرکز کنم وقتی تو فکر کرایه خونه امم(یا یه چیزی تو همین مایه ها)
حالا در اجرا هم ما شاهد این بودیم که علی سرابی همه اش به تماشاگران نگاه می کند... خیلی دیر به دیر صفحه نمایشنامه اش را ورق می زند یا از برگه آقای آهنین جان نگاه می کند.. حتی جایی به اشکان خطیبی زیر لب چیزی می گوید...
خب همه این ها برای من نشانه است که این یک بازی گر حرفه ... دیدن ادامه ›› ای نیست و به همین دلیل وقتی نقش را هم می خواند با صدای نپخته و بد و بدون حس می خواند...
به نظرم عدم تمرکز علی سرابی و افت شدیدی که در این نمایشنامه خوانی داشته عمدی و کاملن فکر شده بوده... چون همه ما بازی های مختلف او را چه در نمایشنامه خوانی و چه در صحنه تئاتر دیده ایم و می دانیم که چقدر در کارش جدی است..
توی نمایشنامه چندین و چند جا کد اومده که بازی گر نقش اعرابی دوم بازیگر حرفه ای نیست و حتی شاید آماتور باشد! از طعنه هایی که اشکان خطیبی به او می زد برای "صدای نپخته" اش تا اینکه اون شخصیت همه اش به فکر روزنامه و حوادث روزمره زندگیه و حتی وقتی قرار بود مونولوگ علی ابن ابی طالب رو بخونه انقدر اعتماد به نفس نداشت و با صدایی بد تمام حس اون دیالوگ ها رو خراب کرد و می گفت نمی تونم تمرکز کنم وقتی تو فکر کرایه خونه امم(یا یه چیزی تو همین مایه ها)
حالا در اجرا هم ما شاهد این بودیم که علی سرابی همه اش به تماشاگران نگاه می کند... خیلی دیر به دیر صفحه نمایشنامه اش را ورق می زند یا از برگه آقای آهنین جان نگاه می کند.. حتی جایی به اشکان خطیبی زیر لب چیزی می گوید...
خب همه این ها برای من نشانه است که این یک بازی گر حرفه ... دیدن ادامه ›› ای نیست و به همین دلیل وقتی نقش را هم می خواند با صدای نپخته و بد و بدون حس می خواند...
به نظرم عدم تمرکز علی سرابی و افت شدیدی که در این نمایشنامه خوانی داشته عمدی و کاملن فکر شده بوده... چون همه ما بازی های مختلف او را چه در نمایشنامه خوانی و چه در صحنه تئاتر دیده ایم و می دانیم که چقدر در کارش جدی است..
۰۱ مرداد ۱۳۹۳
دوست‌دارم
پاسخ
اشتباه از سمت من بوده و ازتون تشکر میکنم که لطف کردید که تذکر دادید تا تصحیح کنم ؛ من تمرین " آرش صاد " برای اجرا در کانادا
رو هم دیده بودم و ایشون در اون اجرا هم عالی بودن , امیدوارم هر روز و همیشه موفق و پیروز باشن .
من هیچوقت همچین جسارتی نمی کنم! ؛-)
رو هم دیده بودم و ایشون در اون اجرا هم عالی بودن , امیدوارم هر روز و همیشه موفق و پیروز باشن .
من هیچوقت همچین جسارتی نمی کنم! ؛-)
از شما ممنونم که لطف میکنید نوشته های معمولی من رو میخونید و نظر میدید.
سلامتی بر قرار و شادیتون پایدار و روزافزون.
سلامتی بر قرار و شادیتون پایدار و روزافزون.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۵۳۵,۰۰۰ نفر
+۲۸,۳۵۰ برنامه
+۸,۸۵۵,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۷,۲۷۷ برگه
۹,۷۶۸ آلبوم
۵,۶۱۶ پادکست
