چه عالی، یاد دوران دبیرستان اوفتادم، سالهایی که طی چند موقعیت اوکازیون با کمترین درک ممکن به تماشای شمس پرنده، رند خلوت نشین و آنتیگونه نشستم و با مضامینی آشنا شدم که بزرگتر از درک و احساس نوجوانی من بود. چقدر تحت تاثیر محمد حاتمی قرار گرفتم. به افتخار خانم صابری بزرگ، حتما به تماشای این نمایش خواهم رفت.