همیشه وقتی اسم اپرای حافظ میاید یاد یک خاطره میافتم که فکر کردم جالبه برای شما دوستان عزیز تعریف کنم
همیشه در سفر های گروه عروسک ها و دکور ها را در جعبه های چوبی بسته بندی میکنیم تا آسیب نبینند و به خصوص عروسک ها که بازیگران این اجرا ها هستند با دقت فراوانی پیچیده میشوند و روی آنها یک پارچه سفید کشیده میشود.
٢ سال پیش وقتی برای اجرای حافظ به شیراز رفته بودیم اتفاق جالبی افتاد.
وقتی در جعبه عروسک ها رو باز کردم دیدم از میان آن همه عروسک یک عروسک خود را از اسارت آن پارچه سفید رها کرده است و از میان ما بقی عروسک ها سرک میکشد.
آن عروسک خود حافظ بود که گویی با بازگشت به وطنش بیقراری میکرد
آنجا بود که احساس کردم اینها دیگر چوب و پاچه و نخ نیستند و انگار به واقع بازیگرند یاو با مبالغه خود خود شخصیتند
شاید هم خود خواجه که در ٥٠٠ متری مکان اجرا آرمیده بود کنجکاوی کرده بود میخواسته ببیند که لعبتش به چه شکل در آمده است آخر سر