خب هرکس نظری داره.من دوباره امشب این اجرا رو دیدم. و به عنوان یک مخاطب بسیبار لذت میبرم از ترانه های انگلیسی.بنظرم موسیقی شاهکارهای انگلیسی به حدی زیباس که قابل وصف نیست.و همینطور طرز خوندنشون.مثلا the windmills of your mind شاید صدای جناب نوئل هریسون تحریر نداشته باشه.اما زیباس.و اون آرامشی رو که میخوام بهم میده.خیلی زیاد.خیلی دوسش دارم.
و مطلب دیگری که منو به شدت شگفت زده کرد و اشک در چشمام حلقه زد، حضور جناب اصغر فرهادی بود.خیلی منتظرشون موندم تا از سالن بیان بیرون اما ندیدمشون و برقهای بیرون سالن رو خاموش کردن و منم احتمال دادم تو بک استیج باشن اما روم نشد برم ببینمشون.وقتی خوبها کنار همن، حس خوبی میگیری.خوب میشی... :)

و اما یک مشکل اساسی.اینبار اجرا رو از بالکن3 دیدم.با اینکه به تمام سن اشراف داشتیم اما نمیتونستیم ویدئو آرتها رو به دلیل وجود پرده به صورت کامل ببینیم.مثلا هنگام پخش کلیپ جناب یزدانی اصن صورتشون مشخص نبود!