زنده باد بهزاد فراهانی
نقد هایی که معمولا شنیدم راجع به خون و گل سرخ:
1.مفاهیم اخلاقی و خیلی صریح میگه و مخاطب لذتی از کشف اون نمی بره
2.برای دکور جای کار بیشتری بوده
3. و... :)
اما به نظر من سه نقطه ی مثبت داره که باعث میشه با وجود نقد های بسیار بلاشک التذاذ هنری صورت بگیره و وقتی از سالن میای بیرون مغزت کارکنه
1.مدتی بود که من به شخصه غرق در فضای ننه دلاور بیرون پشت در/ویتسک/کارای نیل سایمون/یا حتی درخت بلوط و .. بودم اما این تیاتر خون و گل سرخ که به درستی درام ملی بود فضایی بود که یادآور بیژن مفید و حسن کچل حاتمی است و این ویژگی از تیاتر ایران نباید ... دیدن ادامه ›› فراموش بشه
2. من در تیاتر از نظر فنی حرفی ندارم اما فکر میکنم نقد هایی که وارد میکنند از خاصیت های این تیاتر بومی است که از دل زندکی چند لایه نیامده و مانند دیگر سبک ها نه دکور پیچیده دارد و نه فلسفه ای پیچیده.
3. تمام این حرف ها یک طرف،بازی و شخصیتی که از دل آقای تفتی فراهانی بیرون کشیده حیرت آور است.
4.برای لذت بردن از تیاتر فراهانی کافی است نوشته ی اورا داخل بروشور مربوط به خون و گل سرخ بخونید :)