سرکار خانم رضایی
با احترام

خیلی متوجه منظورتون نشدم. ولی من این حس رو نداشتم و به نظرم آدمها(کاراکترها)ی فرهادی کاملا از همدیگه مستقلن.

یه نظریه ست که میگه هر هنرمندی از چند نوع احساس پایه همه آثارش رو شکل میده (مثل سه رنگ قرمز و سبز و آبی که کلیه تصاویر رو روی تلویزیون میسازن) بعضی از هنرمندان اصرار به نشان دادن بعضی از رنگهای پالتشون دارن (مثل جیرانی و خانم مشرقیش، دیوید لینچ و شخصیت دیگریش یا ...) اینکه این داستان عاقبت همون شخصیت باشه هم اتفاق بعیدی نیست و البته برای این فیلم هوشمندی و «در خود و برای خود کردن» میخواد.
لذت بردم از چند جمله آخر گفت و گوی شما.

;) ممنون و تشکر توامان جناب "کاوه تـــــــــــــ "