یک کتاب درباره کارما تازگی ها دارم میخونم.
تازه فهمیدم,چرا این همه عارف ها تاکیید میکنند به سکوت.
بعضی ها گفتاری هستند,و بعضی ها نوشتاری.
بعضی ها هم مثل من هستند که ارزوشون هست نگاهی باشند!:).
خیلی حرف ها رو میشه با سکوت و نگاه زد,پس باید
سکوت کرد.
از: :)