تنها اثری که اجرای آن را بعد از شنیدنش از استاد شجریان از کس دیگری شنیدم و باز هم دوستش داشتم، این اجرای فوق العاده مرحوم استاد نوری بوده؛

سخن عشق تو بی آن که برآید به زبانم / رنگ رخساره خبر می‌دهد از سر نهانم
گاه گویم که بنالم ز پریشانی حالم / بازگویم که عیانست چه حاجت به بیانم
.
من در اندیشه آنم که روان بر تو فشانم / نه در اندیشه که خود را ز کمندت برهانم
.
.
سخن از نیمه بریدم که نگه کردم و دیدم / که به پایان رسدم عمر و به پایان نرسانم

اینم لینکش:
http://www.mediafire.com/download/owpto640m1ojffu/04+-+Sokhan+e+Eshgh.mp3