کوتاه درباره نمایش گرامر / حسین برفی‎نژاد
" معلق در مرز رفتن و ماندن"
یک اجرای چند اپیزودی و مرتبط در یک کلاس آموزش زبان که با تکیه بر موضوع یادگیری گرامر زبان با احتمال مهاجرت، می پردازه و وارد لایه های ذهنی دو جوانی می شه که با چالش مفاهیم و کلمات زبان مورد نظر (در اینجا انگلیسی) و انطباقش با احساسات، رفتارها، تصمیم‎ها، آرزوها، دلهره‎ها، حسرت، دلتنگی، عشق و بسیاری دیگر در زبان مادری و محیط فرهنگی و زیستی، وضعیتی را ترسیم می کند که شاید بسیاری از کسانی که قصد مهاجرت دارند با آن درگیرند.
نمایش از بْعدی به این شرایط می پردازه که بیشتر مبتنی بر تصمیمی اجباری بر مهاجرت هست بهمین دلیل فضایی که ایجاد میشه بیشتر با نوعی برانگیختگی احساسی، اندوه و نارضایتی همراه است.
بازی دو بازیگر اجرا اندازه و درست است. فائزه یوسفی را پیشتر در اجرایی تک نفره و مونولوگی دیده بودم که نشانی از طی مسیر حرفه‎ای او در تئاتر دارد.
" گرامر" نمایشی جمع و جور با سویه‎هایی از روانشناسی و جامعه شناسی، با جملات و کلمات انگلیسی ساده و قابل فهم، اشتراک تجربه ای‎ست از فضای ذهن مغشوش با هزاران سوال و تردید و ناشناختگی‎هایی که برای یک جوان در آستانه مهاجرت مطرح است و بدون شک واقعی و قابل لمس.

این نمایش"کمدی و مفرح" نیست، بنابراین برای طرفداران کمدی، دقیق‎تر باید انتخاب شود.