با درود به عوامل نمایش رومولوس کبیر.
قبل از هرچیزی تشکر میکنم بابت انتخاب این نمایشنامه شاهکار. یک متن بی‌نظیر سیاسی با مفاهیمی عمیق . فردریش دورنمات در این اثر عمیقا تحت تاثیر اشعار طنز و انتقادی پدربزرگش هست که به او لقب شاعر سیاسی داده بودند. او با اتکا به سبک گروتسک و دنیای مفهومی رنگارنگ، تماشاگر را به تفکر و تأمل وا داشته و تلاش می‌کند در کنار روایت داستانی طنز گونه، مخاطب را درگیر این سوال اساسی و فلسفی نماید که آیا بی حرکتی و انفعال، اساسی ترین واکنش است؟
طبیعتا کار کردن چنین متون عمیق و برجسته ی در سطح جهانی، نیاز به کارگردان، بازیگر و عوامل کارکشته هم خواهد داشت . مشخص است که جناب طباطبایی به عنوان کارگردان از شیوه اجرایی نزدیک به اندیشه دورنمات پیروی کرده و سعی نموده با ایجاد فضایی کاریکاتور گونه ، سطحی بودن مردان سیاست را به چالش بکشد. اما شاید اگر در انتخاب برخی از عوامل دقت بیشتری میکرد و از بازیگران باتجربه تر بهره می‌جست ،جذابیت کار چندبرابر میشد. نوع بازیگری کلاسیک به همراه چاشنی کمدی، نیاز به بازیگرانی کارکشته تر با فن بیان تربیت شده و صدایی رسا و بدنی ورزیده دارد. علی رجب سعیدی، احمد نورالهی ، فاطیما جودکی و عرفان موسوی نمونه های مناسبی در کار بودند .
به کارگیری بسته های کاه و مرغ های زنده در اجرا ترفند جذابی بود اما ای کاش از آنها استفاده دراماتیک و بجا هم میشد
در کل، اجرای خوش ریتم و قابل قبولی رو از دوستان مشاهده کردم . منتظر اجرا های مختلفی از این گروه هستم .
به امید موفق های روزافزون برای تمامی اعضای گروه