ایمان صیاد برهانی..! اونقدری که شما اشک منو درآوردی، روزگار درنیاورد..
یک ساعت و چهل دقیقه ای که رو همون صندلی های بدنامِ کاخ هنر هیچ حس نشد..
چقدر دلم میخواست این اجرا اختصاصی باشه..؛
یا حداقل تو هر ردیف یه نفر باشه؛
یا اینکه بغل دستیم انقدر نظر نده و گوشیشو چک نکنه..!
این اجرای تمیز..؛ این هماهنگیِ بی نظیر.. این تصویرسازی های بی مثال
و نورپردازیِ عالی خصوصاً در آخرین صحنه.. برای تماشا تمرکزی از جنس غرق شدن میخواست..
سخته انتخاب اینکه کجا بیشتر یاد خودم افتادم..
یا کدوم صحنه برام تاثیرگذار تر بود..
نه میشه از هیچ لحظه ایش نگفت، نه میشه از تمامش گفت
دیدنی بودید و درخشان✨
مرسی