اول از همه دستمال کاغذی همراه داشته باشید
مهمتر از همه خیلییییییییی ارزش دیدن داره


حالا تجربه شخصی و روحی خودم را خدمتتون بگم
من تاتر خوب دیدن را مانند همه ی انسان های عاشق هنر دوست دارم در صورتی که تا چند روز درگیرش باشم در موردش مجبور باشم که فکر کنم زندگی خودم را باهاش مقایسه کنم
آنچه که در این تاتر محشر روح من را قلقلک داد،ادبیات رفتاری پدر مادر کارگردان بود که به شدت همانند من، در کودکی و نوجوانی آزار دادند و مادرم همیشه سمبل گالیور بود و حتی اکنون در سن ۳۵سالگی هرکاری میخوام انجام بدم میگه نمیتونی ،نکن و.....(دوست ندارم علی رغم میل باطنی ام زیاد در مورد ... دیدن ادامه ›› تجربه شخصیم بگم )

شعارهای تبلیغاتی و روانشناسی زرد در زندگی روزمره مکررا میگه تو میتونی

آخه چطوری روان ِ من، بااین همه زخم های روحی که دیده هرروز باید بگم زندگی قشنگه
قطعا زندگی قشنگ نیست
سراسر درد رنج است
و کسی که بیاندیشد خودش را گول نخواهد زد

بازیگران و اکت ها و نور پردازی عالییییییی بود

دیالوگ ها یکی یکی بهتر و قابل تامل تر بود

دلم میخواد یک دور نمایشنامه بخونم ؟(اگه میشه که لطفا راهنمایی کنید)

دیالوگ ها اینقدر بمباران مغزی میکرد ،نیاز هست مجدد خونده شود

برای آقای جوانی که نویسنده و کارگردان بودند بهترین ها را آرزومند امیدوارم همیشه در مسیر صداقت و کمک به اندیشیدن مردم ایران کنند
چون در جامعه امروز و فشار اقتصادی کمتر کسی دغدغه هنر و فکر کردن را دارد و مردم دوست دارند ساعتی دور از همه فشارهای موجود در جامعه به شوخی های جنسی و مبتذل و افتضاح بخندند و سالن را ترک کنند و یکساعت بعد حتی دلیل خنده ها را فراموش کردند

سخت است در دنیای امروز هنرمند باشی و دغدغه هایت مادی نباشد ...

زندگی نزیسته والدین را قطعا ما نباید زندگی کنیم
نسل امروز دیگر پاسوز خانواده ها نخواهد شد

ولی آنچه بر من و امثال ما گذشت
همانند صداهای آقای کارگردان هرشب در قبر ما تکرار می شود...تراپی تبدیل به صنعت پولساز شده است پس لطفا کسی نسخه درمان نپیچد که من با تک تک سلول های بدنم این درد ها را حس کردم.

ژن های اجدادی ما در تک تک ما بارگزاری شده است و هرکس با تقدیری متفاوت به این دنیا اومدیم

امیدوارم جزو موفق های بد حال نباشیم.


تاکید می کنم کارگردان را ببینید