درود
این نمایش رو برای دومین بار دیدم
و اما کمی از احساس و تجربه ام نسبت به درد نوشان ...
در قدم اول جسارت طراح، نویسنده و کارگردان برای انتخاب موضوع و نوع روایت گری ستودنی است و ترکیب درهم تنیده و نفس گیر هنر، ادبیات و روانشناسی در این اثر نیز نشان از درک بالا و ژرف اندیشی و جهان بینی ناب نویسنده دارد
ترکیب زیبای نور، تصاویر پشت صحنه، رقص سما، و موسیقی در کنار اجرای بینظیر جناب تفتی نشان از زیست لحظه به لحظه با این اثر دارد .انتخاب مفاهیم عمیق روانشناسی چون طرحواره و تله، نیازها و عقده ها، رنج ، شفقت و مهمتر از همه رسیدن به خرد و خودشفقتی
و اما بازی و اجرای بی نظیر جناب تفتی که نشان از سال ها تجربه، دانش و البته زیست عاشقانه با کار دارد، اکت های بی بدیل، بیان عالی و توانمندی صحنه گردانی، تعامل با مخاطب، ... دیدن ادامه ›› انتقال احساس
نفس نفس گره خوردن مخاطب با کار در قالب گریستن، تفکر و تامل،
سکوت، بغض و اشک،نگاهو... خبر از هوشمندی تمام ایشان در ارتباط با شنایی و واکاوی دردیست مشترک میان همه مان
رسیدن به درک متقابل به واسطه همانند سازی و تر شدن چشمان ایشان و اشکی که در جای جای اجرا چشم همه مخاطبان را فرا میگیرد
نشان از درد مشترکی است که عمار جان تفتی به حق و به انصاف و به درستی، تمام و کمال در تمام این شب ها صدای درون تک تک ما
بودند و شدند با جسارتشان، با نگاه نو اورشان با شهامتشان با دانش و تخصصشان و با هنرشان
جناب تفتی بزرگوار
پیامتان در جانمان نشست
لحظه به لحظه همنفس شدیم همصدا، درد کشیدیم درد نوش شدیم
رسیدیم به دو مفهوم عمیقی که معنای زندگی همه ماست و ان هم چیزی نیست جز پذیرش و تغییر !
پذیرش برای هر کس و هرچیزی، همان که حلقه مفقوده زندگی ماست و سبب ساز کینه ها، عقده ها، تعارض ها، رشک ها و حسادت ها، افسوس ها و رنج ها و باید ها و اما کمی انسوتر باور به تغییر
که ان هم فقط برای نوع انسان است تا بپذیریم که اجتناب از رنج و اسیب ناممکن اما باور به تغییر ان ممکن و شدنی است چون اینده ای که میخواهیم اینده ایست که میسازیم اما در این مسیر سخت
خداوندا تو میدانی که انسان بودن و ماندن
در این دنیا چه دشوار است
چه رنجی میکشد آن کس که انسان است
و از احساس سرشار است...
سپاس از تیم حرفه ای درد نوشان بی نظیرین

مانا باشید و درخشان جناب تفتی