سلام و خسته نباشید به عوامل نمایش فوق العاده “کمی شبیه تئاتر”…
ممنون واقعا لذت بردیم از اجرا و احساسات مختلفی رو تجربه کردیم .
به نظرم پوستر و نام این نمایش واضحا بیان کننده آوانگارد بودن این نمایش بوده و مخاطبین تئاتر کلاسیک حتما پی‌ِ انعطاف پذیری رو به خود بمالند و چشم ها را بشویند و‌ دوباره به تماشای این‌ نمایش بشینند. از فرم درآمدن جسارت میخواد که تو این اجرا دیده شد. و چه عالی که نسل جدید این تغییر رو میپسنده و ازش حمایت میکنه و نوید این رو میده که تو دنیای امروز قرار نیست هنرمندان پیشرو در زمان خود طرد بشن و این تغییر رو فقط برای آیندگان رقم بزنند.( مثل ونگوک و شاید نیما و …) قطعا وارثین این استیج ها سپاسگذار این نوع نمایش ها خواهند بود.
مانا باشید دکتر زندی عزیز که تونستید دانش خودتونُ رو صحنه پیاده کنید و حتما این مسئله به جز داشتن ابزار قدرتمندی چون فاطمه زندی و داریوش رشادت ممکن نبود.