اگه یه بیماری ارثی داره روایت میشه،قطعا خیلی راه دیگه هم هست برا روایت.
جایگاه و منزلت مخاطب صد البته آخرین چیزی هست که بهش ارزش داده میشه تو این کار یا هم نه کلا هیچ ارزشی قایل نیستن.
اهمیت نمایش در گام اول اینه که سرگرم کننده باشه نه سر در گم کننده.
مخاطب هم از لحاظ مالی هم از لحاظ تایم،هزینه کرده و اومده نشسته پای اجرای کاری که در ۵ دقیقه اول کار تکلیف مشخصه.
نه هر که طرف کله کج نهاد و تند نشست،کلاه داری و آیین سروری داند.
به صراحت میتونم بگم بی کیفیت ترین اجرایی بود که دیدم و باگ های کارگردانی غوغا میکرد.
سخن کوتاه،
اصلا توصیه نمیکنم ببینین.