کار رو دوست داشتم و تونستم باهاش ارتباط بگیرم. ته دلم گفتم آخیش بالاخره یه کارگردان و نویسنده تصمیم گرفتن ساده حرف بزنن…نمیدونم چرا انقدر در تأتر میل به پیچیده کردن زیاد شده در حدی که آدم متوجه نشه…ولی این تأتر حتی نماد هاش هم جوری بود که حدس میزنم تا حد مناسبی متوجه شون شدم و این حس خوبی بهم داد. بازی ها خوب بود و آخر تأتر خشم اعتراض نکردن در زندگی خودم به قدری زیاد شد که رفتم دور محوطه پارک هنرمندان ده دقیقه دویدم!…