سلام .میتونم بگم ۲۰ دقیقه پایانی این اثر یکی از جذابترین صحنه های این یکی دوسال بود.طراحی نور کار متفاوت و از چراغ های خود دکور تشکیل شده بود
... دیدن ادامه ››
و به ما یاد آوری میکرد که توی این اثر اهمیتی نداره چهره ها کامل مشخص باشن یا نه .دکور قابل قبول و فکر شده ای داشتن که در لحظاتی با اثر همراه میشد و نبض میزد.
غافلگیری عجیبی وسط نمایش وجود داره که ما حتی تا حدودی فراموش میکنیم که داریم تئاتر میبینیم و حس دیدن فیلم در صحنه ی تئاتر رو به ما القا میکرد.بازیگری مناسب و مخصوصا کاراکتر پدر خانواده ستونی برای پیوند اثر با تماشاچی بودند.در کل بعد از نا امیدی های پیاپی در نمایش های مختلفی .دقایقی اثر منو مجذوب خودش کرد دنیای بیرون رو فراموش کردم .فکر میکنم این مسئله به همین منظوره که کارگردان و تیم بازیگری کاری که میخواستن رو به شکل خوبی انجام دادن