درود و مهر؛ مهاجرت دغدغه اى که این روزها به تاروپود زندگى اکثریت ما گره خورده است و "نمایش گرامر" این دغدغه را به درون مایه تار و پود متن گره زده است. سبک و سیاق انتخابى براى این اجرا در نوع خودش قابل تامل بود و شاید بتوان به همین نکته بسنده کرد؛ همین قدر که ذهن من بعنوان تماشاچى این اثر درگیر خاطرات مشابه و مشترک در بطن اثر مى شود برایم با ارزش بود و تنها در این باره از دیالوگى در نمایش وام مى گیرم؛ "نمى دونم بوى آدمهایى رو که دوست دارم چجورى وقت مهاجرت و رفتن با خودم ببرم"
همگى و به ویژه نویسنده و کارگردان جوان این نمایش خسته نباشید.

اجرا خیلی خوبی بود و دوسش داشتم اگه بشه دوباره میرم میبینم و دغدغه این روزای ماها ی
بود .