بعد از نمایش هنوز مزه کیفیت وجه اجرایی کار زیر زبونم بود ولی الان بعد از گذشت چند روز کاستی های متن بیشتر به چشمم میاد. از گفتن دوباره نقاط قوت کار در اجرا (بازیها، نور، صحنه و...) خودداری میکنم چون دوستان قبل از من بهتر و به حد کافی توضیح دادن.
موضوعی که درمورد متن باب میلم نبود، پرداختن بیش از حد به "اعتقادات خرافی سلطان حسین و دربار" بود. از همون حکم اولی که منجم تعریف میکنه این موضوع برای مخاطب روشن میشه اما دوباره و دوباره باید منتظر این نتیجه‌گیری از حکم های بعدی باشه. برای من از یکجایی به بعد کمی خسته کننده شده بود. البته که در اجرا و نحوه پرداخت خلاقیت و زحمت زیادی صرف شده بود اما متن، به اندازه‌ی اجرا پخته نبود.
موضوعی که درمورد متن برای من جالب بود، اشاره به صفویه و مخصوصا شاه سلطان حسین برای مرور تاریخ فلاکت و عقب ماندگی این کشور بود. معمولا قاجاریه سوژه این نوع کارها میشه انگار که قبل ازون همچین خبری در این مرز و بوم نبوده و ریشه ای نداشته. شرح دقیقتر و کاملتر این نکته رو در کامنت اقای «سید مهدی» میتونین دنبال کنین.
تشکر میکنم از تمام کسانی که برای این نمایش زحمت کشیدن.
شاد و آزاد باشید