در حالیکه این روزها سالن‌های نمایش در تسخیر سلبریتی‌های بی‌هنر قرار گرفته و گیشه‌ها را از آن خود کرده است، بایستی فانوسی در دست گرفت تا بتوان به سختی نمایشی پیدا کرد که شعور بیننده را محترم بشمرد و ادای دینی به جامعه‌ی تئاتری نماید.
نمایش ننه‌زار از جمله نمایشهایی‌ست که به زعم بنده در قطب تئاتر ایران، تئاتر شهر، شاید مظلوم واقع شده است.
نمایشی که به حق بایستی در سالن اصلی تئاتر شهر اجرا شود تا مخاطبان معنای واقعی تئاتر را درک کنند و خونی تازه در رگهای این کالبد جاری سازند.
ننه‌زاز بیانگر دراژدی عصر حاضر است که با وام گرفتن از رسومات قومی جنوب کشور، داستانی را بیان میکند که بر همگان آشناست و میتوان با جسم و‌ روح آن را درک کرد.
نویسندگی و کارگردانی این اثر بسیار قابل تامل است که لحظه‌ای تماشاگر خسته نمیشود و کنجکاوانه در جستجو و واکاوی کدهایی است که از سوی بازیگران منحصر بفرد نمایش ارائه میگردد.
دکور مینیمال صحنه دنیایی حرف برای گفتن داشت که دوستان زیرکانه از المانهایی خاص استفاده ... دیدن ادامه ›› کرده بودند.
نور و صدا و گروه موسیقی که بسیار عالی درخشیدند و به کل در خدمت نمایش بودند.
خانم فرخنده دریایی، امید جان آزادخانی و کسری جان هدایت‌نیا به زیبایی هر چه تمام‌تر نقش را پذیرفته بودند و بر روی صحنه زندگی میکردند. دست مریزاد. خسته نباشید. خدا قوت.
از تمامی دوستانی که برای این نمایش زحمت کشیدند کمال تشکر و امتنان را دارم.
ممنون که هستید و برای خوب شدن حال این روزهای تئاتر، ایثار میکنید.