خوشحالم که این نمایش رو نه یک بار، که دوبار دیدم،
در صحنه ی هنر، کار کردن و خلاقیت داشتن کار بسیار سختیست، و جرعتی بسیار میخواهد؛
در تمام کار ها نقد های مثبت و منفی بسیاری وجود دارد، که وظیفه ی یک تماشاگر دلسوز تئاتر، تشویق برای نقاط قوت، و راهنمایی برای کاستی هاست، من از نمایش لذت بردم، ممنون از کارگردان و بازیگر ها و تمام دوستان پشت صحنه که به اندازه ی دوستان رو به روی تماشاگر تاثیر گذار هستند؛
من بازی با نور رو میپسندیدم، اما فریاد های ناگهانی و ضربه های بسیار به میز رو خیر،
بهتر میبود که برای فریاد و عصبانیت از آرامتر شروع کرده و مراحل پیدایش عاطفه ی خشم رو در‌ون خود و نقش میساختند یا به آن دست پیدا میکردند، و تماشاگر رو آماده ی پذیرش خشم و عصبانیت میکردند،
اکثر میزانسن ها رو میپسندیدم و حتی خلاقانه حساب میشد،
چه خوب میشد بیان کشدار و با آکسان های اشتباه (در چندین قسمت) رو کنترل میکردند،
من آرامشی هنگام اجرا در بدن بازیگر ها میدیدم که قابل ستایش ... دیدن ادامه ›› هست،
بازی در سکوت مناسبی ارائه دادند،
برد صدا ها خوب بود (اما بعضی فریاد ها مناسب اندازه ی سالن نبود)
بیان کلمات توسط بازیگر ها خوب بود، و قابل فهم،
موزیک آخر کار هم تاثیر گذار و زیبا بود.
و هنوز نقاط مثبت زیادی (و شاید هم منفی) در کار این گروه با انگیزه وجود داشت که اکنون در یاد من نیستند،
بسیار از عوامل و بازیگر ها تشکر میکنم،
و معتقدم کار کردن بسیار بهتر و ارزشمند تر از خانه نشستن و کمال گرایی های افراطی است، و تنها نقد دیگران، هنر نیست،
به امید درخشش بیشتر در کار بعدی…