خاطره تحمل ناپذیر یک همهمهی نامفهوم قطعا برای تماشاگر غیرحرفه ای تیاتر، تجربه ای تحمل ناپذیر و نامفهوم است، چراکه هیچ مفهومی در این نمایش با دیالوگ منتقل نمیشود و همه چیز در کلیتی در هم پیچیده بصورتی نمادین در بازیها و تصاویر و حرکات و همهمه روایت میشود، ما با خداوند/کارگردانی افلیج و کور طرفیم که در خوابی همیشگی با وسواس تمام دنیایی پر از جزییات میآفریند که تک تک اجزای این دنیا در بی هدفی و پوچی پر نقص این آفرینش سر به شورش گذاشته و با پذیرش تغییر، بنیان تازه ای را آغاز میکنند، البته قرار نیست این داستان در روایتی سرراست به تماشاگر منتقل شود، چون ضد نمایشی بر صحنه است که میخواهد تفکر شما را قلقلک دهد و داستان را به جای صحنه در ذهن تماشاگر شکل دهد...
دیدن این شاهکار فقط به تماشاگر پرحوصله و با تجربه و آشنا به بکت و ابزورد توصیه میشود. این صحنه جایی برای وقت گذرانی نیست. چون خاطره ای تحمل ناپذیر از یک همهمه نامفهوم در انتطار شماست.