یک مشت بچه 14-15 ساله آورده بودن تاتر پشت ما نشسته بودن انقدر الکی خندیدن و حرف زدن ما کلا نتونستیم متمرکز بشیم. من واقعا نمیفهمم اون پدر مادری که این کودکان رو آورده بود چه تصوری کرده بود. تاتر اصلا کمدی نبود و حتی یه جاهایی آدم دلش برای کاراکترهای جانبی تاترها میسوخت. دیالوگهای قشنگی داشت. دکور خاصی نداشت. بازیها هم معمولی بودن.