در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال | محمدمهدی فتحیان درباره نمایش تاری: سلام و درود 1. به نظرم «تاری» را در بیشتر جنبه‌ها می‌توان یک اثر قابل
S3 > com/org | (HTTPS) 78.157.41.91 : 16:05:51
سلام و درود
1. به نظرم «تاری» را در بیشتر جنبه‌ها می‌توان یک اثر قابل‌قبول و استاندارد دانست. طراحی دکور و نور، نوآورانه و در خدمت مفاهیم نمایش است. کارگردان نیز کوشیده است با تجربۀ اندوخته‌ از اجراهای موفق پیشین‌اش، فضای نمایش را برای مخاطب ترسیم کند. به نظرم «تاری» برای دست‌کم یک‌بار دیدن می‌تواند اثری قابل‌تماشا باشد.
2. هر دو بازیگر نمایش نیز بر پایۀ تمرینات طولانی و پرزحمتی که داشته‌اند، به درک خوبی از متن رسیده و تسلط مطلوبی در اجرایشان دارند که به هر دو خداقوت می‌گویم. در این اجرا از نوعی بازیگری مکانیکی و ماشین‌وار استفاده شده است. شاید بتوان دلیل به‌کاربستن آن را این امر دانست که اربابان قصر در اثر موقعیت داستان، به‌نوعی از انسانیت خویش تهی شده‌اند و زندگی عبث ماشین‌وار بر آن‌ها چیره گشته است. البته کاربست افراطی این نوع بازی، به‌ویژه در نیمۀ اول نمایش، به‌نظرم قدری از بافتار اثر بیرون می‌زند و بر مفهوم آن نیز نمی‌افزاید.
3. مهم‌ترین چالش این نمایش -چه در متن و چه فرامتن- نمایش‌نامۀ آن است. ازآن‌جایی‌که نمایش‌نامۀ فوئنتس را نخوانده‌ام نمی‌‌توانم نظر دقیقی بدهم، امّا به‌هر ترتیب از هنرمندان و فرهنگیان انتظار می‌رود، بیش از دیگران پاسدار اخلاق حرفه‌ای باشند. فارغ از این مسئله با متن پخته و پرورده‌ای مواجه نیستیم. متن به‌ویژه در نیمۀ اول آن (به‌‌طور خاص در بازی در بازی‌های آغازین) دچار پرگویی و پیچیده‌گویی است و به‌دشواری بتوان معنای دقیقی برای برخی دیالوگ‌ها و کنش‌های تکرار‌شوندۀ آن یافت. هم‌چنین از پردۀ مربوط به گفت‌وگوی دوک و دوناتا پس از بازی‌ در بازی‌ها تا پایان نمایش نیز نیز دارای افت ریتم قابل‌توجهی ... دیدن ادامه ›› است. در نیمۀ دوم نمایش، انگار صحنه‌ها کِش آمده‌اند و آن پیچیده‌نمایی‌های آغازین، این بار جایشان را به پرگویی‌های روشنگر! داده‌اند. چنان‌چه حضور راوی در آغاز و پایان نمایش نیز (به‌ویژه در پایان) به هدف برخی ابهام‌زدایی‌های کمابیش غیرضروری و مکرر در متن گنجانده شده است. به‌هر حال به‌نظرم از نظر ریتم و رویکرد نمایشی با متن یک‌دست و منسجمی مواجه نیستیم که همین امر موجب شده است که علی‌رغم ظرفیت‌های بالقوه‌‌ای که متن دارد، به پیچیدگی و عمق نرسد و در بسیاری از دقایق و در مورد بسیاری از نمادها در سطح باقی بماند. بااین‌وجود به نظرم توانسته است یک نظم منطقی و روایی تا حدودی قابل‌فهم را برای مخاطب خود عرضه نماید.

در مورد جنبه‌های محتوایی اثر در یادداشت دیگری نکاتی را عرض خواهم کرد.
خداقوت به گروه نمایش
بخش های زیادی از نمایش از متن اصلی وام گرفته شده .
نیلوفر ثانی
بخش های زیادی از نمایش از متن اصلی وام گرفته شده .
طبق فرمایش شما، بنابراین شایسته بود که عنوان اثر اقتباسی در صفحه و بروشور درج می‌شد. والله ذکر منبع اقتباس از شان هنرمند نمی‌کاهد که هیچ، بر احترام او نیز می‌افزاید ...
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید